Luister naar dit artikel

Veganistische eettentjes, kookboeken en Instagrammeisjes schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar de starheid van veel veganisten houdt een echte doorbraak tegen, denkt bekende Belgische veganist Tobias Leenaert. Hij pleit in Humo voor meer pragmatisme.

Preek
Het is wat veel mensen irriteert: dat je heel erg je best doet, maar dat je bevriende veganist toch je maaltijd laat staan vanwege dat ene dierlijke E-nummertje dat er per ongeluk in verzeild is geraakt. En als je niet oppast, krijg je nog een strenge preek op de koop toe.

Leenaert, schrijver van het boek ‘How to Create a Vegan World’, begrijpt dat: “Stel: ik kom bij u eten, en u hebt speciaal voor mij een vegetarische lasagne klaargemaakt, denkend dat u daarmee wel goed zat. Maar helaas voor mij hebt u lasagnevellen gebruikt met ei erin. Veel veganisten zullen uw lasagne daarom weigeren en u haarfijn uitleggen waarom. Met als gevolg dat u zult denken dat alle veganisten even star zijn, en dat ze een onhaalbaar doel nastreven.”

Ontspannen
Hij zou de lasagne opeten. “Ja, want ik doe er geen extra kwaad mee, en bovenal komt het niet alleen onze relatie ten goede, maar ook uw houding ten opzichte van het veganisme. We zouden beter iets meer ontspannen zijn in onze overtuiging. De regels zijn geen doel op zich, uiteindelijk willen we alleen het lijden zoveel mogelijk verminderen.” Leenaert weet wel waarom veganisten zo star zijn: “Er is onder veganisten veel empathie voor dieren, maar niet altijd evenveel voor mensen. Het probleem is dat we denken dat we de waarheid in pacht hebben, en daardoor vergeten we te luisteren.”

Flexitariër
Volgens de overtuigd veganist draait het om de flexitariër. “Het aantal mensen dat zich veganist of vegetariër noemt, blijft al jaren steken op 1 of 2 procent. De groei van vleesvervangers en veganistische eettentjes is vooral te danken aan de flexitariërs: anders dan de veganisten vormen zij een grote, interessante groep die veel invloed heeft. Zij zijn het die de vraag naar alternatieven stuwen, zoals groenteburgers en sojamelk. Bovendien heeft hun gedrag een enorm effect: flexitariërs sparen meer dieren uit dan alle veganisten bij elkaar.”

Bron(nen):   Humo